Izola – zabytkowe miasteczko rybackie na dawnej wyspie

Izola to stare rybackie miasteczko na słoweńskim wybrzeżu Adriatyku, założone w VII wieku przez uchodźców z Aquilei na małej wyspie u wybrzeży Istrii. Stąd też pochodzi jego nazwa – wywodzi się ona od włoskiego słowa isola, które oznacza wyspę. W IX wieku wybrzeże Istrii znalazło się pod wpływem Republiki Weneckiej, której częścią ostatecznie stało się w 1267 roku. Wieki weneckiego panowania odcisnęły na regionie wyraźne piętno. Po zawarciu pokoju w Campo Formio w 1797 roku obszar ten stał się częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a w epoce napoleońskiej stanowił część autonomicznych Prowincji Iliryjskich Cesartwa Francuskiego. W czasie panowania francuskiego zburzono mury miejskie, a materiał wykorzystano do zasypania cieśniny oddzielającej wyspę od stałego lądu.

Po bitwie pod Lipskiem w 1815 roku terytorium Prowincji Iliryjskich dostało się pod panowanie austriackie. Po I wojnie światowej obszar ten przypadł Królestwu Włoch. W 1943 roku znalazł się pod faktyczną kontrolą wojskową Wehrmachtu w ramach Włoskiej Republiki Socjalnej. Po zakończeniu II wojny światowej Izola stała się częścią Wolnego Terytorium Triestu. Należała do jego Strefy B aż do 1954 roku, kiedy nowopowstały twór państwowy przestał istnieć, a Strefa B stała się częścią Jugosławii. W tym czasie duża część włoskojęzycznej ludności opuściła Istrię przed nadejściem komunizmu. W 1991 roku Izola stała się częścią niepodległej Słowenii. Miasto liczy około 14 500 mieszkańców i jest oficjalnie dwujęzyczne (słoweńsko-włoskie), ale mniejszość chorwacka jest obecnie około dwa razy większa niż włoska.

Zabytki architektury to  pamiątka po weneckim panowaniu

Kościół św. Maura (Crkva Sv. Mavra po słoweńsku, Duomo San Mauro po włosku) stoi w najwyższym punkcie pierwotnej wyspy. Na początku na jego miejscu stał mały kościółek, zbudowany w 1356 roku. Obecny kościół pochodzi z 1547 roku, a wznosząca się nad Izolą 30-metrowa wieża została zbudowana w 1585 roku w typowym weneckim stylu.

Pałac Besenghi degli Ughi to późnobarokowy, trzypiętrowy budynek, jeden z najlepiej zachowanych na słoweńskim wybrzeżu. Został zbudowany w latach 1775-1781. Dom Manzioli (Manziolijeva hiša po słoweńsku, Casa Manzioli po włosku) jest jednym z najstarszych budynków w Izoli, pochodzącym z 1470 roku. Został zbudowany w stylu gotyku weneckiego i nosi imię byłego burmistrza Izoli. Obecnie dom jest siedzibą Włoskiego Samorządnego Towarzystwa Narodowego (po słoweńsku: Italijanska samoupravna narodna skupnost, po włosku: Comunità Nazionale Autonoma Italiana).

Izola - jedna z najlepszych letnich destynacji w Słowenii

Dzisiejsza Izola to słoneczne miasteczko położone na zaokrąglonym cyplu wychodzącym w Morze Adriatyckie. Jeśli szukasz słońca, morza, pływania i nieprzepełnionych plaż, ale także zabawy, Izola jest dobrym wyborem. Znajduje się około 6 kilometrów od miasta Koper, a przejście z jednego miasta portowego do drugiego nie stanowi problemu. Można też skierować swoją podróż na południe przez Strunjan i Piran do Portorožu. Ze względu na długość słoweńskiego wybrzeża, wszystkie te nadmorskie miasta znajdują się w niewielkiej odległości od siebie. Podobnie jak inne nadmorskie miasta, Izola jest bardzo podobna do włoskiej Wenecji. Nic dziwnego, ponieważ rządy weneckie zakończyły się tu dopiero w 1797 roku i w mieście nadal panuje wenecka atmosfera. Nie powinno też dziwić, że od niepamiętnych czasów rozwijało się tu rybołówstwo. Dziś rywalizuje z nim jeszcze turystyka i port.

Simon's Bay to miejsce zamieszkałe w I wieku n.e. przez Rzymian, którzy założyli tu port Haliaetum, którego pozostałości można jeszcze zobaczyć w morzu. W pobliżu znajdują się pozostałości rzymskiej willi z czarno-białymi mozaikami.

Morze i plaże

Plaża San Simon lub Zatoka Simona jest najpopularniejszą plażą w Izoli i przyciąga wielu kąpiących się przez całe lato. Plaża wyróżnia się piaszczystą zatoczką, pozostałościami rzymskiej willi, boiskiem do siatkówki plażowej i ostatnią zjeżdżalnią wodną na słoweńskim wybrzeżu. Zielone łąki, sosny i drzewa akacjowe otaczają plażę, zapewniając ochronę przed słońcem. Dla tych, którzy wolą aktywnie spędzać czas wolny, jest również wielofunkcyjne boisko sportowe. Najbliższy parking znajduje się tuż przy plaży, która jest strzeżona przez ratowników. Na plaży znajdują się bary, wypożyczalnia parasoli i leżaków oraz centrum sportów wodnych. Plaża jest odpowiednia dla dzieci, rodzin, aktywnych sportowców i młodzieży.

Plaża z latarnią morską, czyli Svetilnik, to najbardziej malownicza i znana plaża w Izoli, z tłem w postaci starego miasta i bujnych drzew sosnowych oraz urokliwą latarnią morską w miejscu, gdzie ląd stały najdalej wychodzi w głąb Adriatyku. Podczas opalania można podziwiać niesamowite widoki od Zatoki Księżycowej w Strunjan do Triestu, przylądka Debeli rtič i Koper. Bezpieczny dostęp do morza, cień drzew, łąki i morska bryza gwarantują niezapomniane wrażenia z kąpieli. Zwolennicy wieczornego pływania będą mogli cieszyć się również malowniczymi zachodami słońca. Wietrzne dni przyciągają windsurferów i kitesurferów, a silny wiatr bura oczyszcza niebo i odsłania w oddali widok na Alpy Julijskie. Na plaży znajduje się restauracja i bar, wypożyczalnia parasoli i leżaków oraz plac zabaw. Plaża jest odpowiednia dla rodzin, młodzieży i moli książkowych.

Każdy może znaleźć dla siebie spokojne miejsce na dzikiej, otwartej plaży Bele Skala. Dostęp jest wzdłuż wąskiej drogi do przylądka Ronek. Znajdziecie tu spokój, piękny widok na miasto w oddali i szum rozbryzgujących się fal, nic więcej. Plaża jest częścią chronionego obszaru Parku Krajobrazowego Strunjan. Plaża jest idealna dla zakochanych par, miłośników przyrody i nudystów.

Plaża pod Belwederem, czyli plaża u stóp wzgórza Belweder, ma niecałe 100 metrów długości, a mimo to osiągnęła kultową sławę. Miejsce to, w którym niegdyś mieściło się znane niezależne centrum kultury, pozostaje popularnym miejscem spotkań młodych ludzi. Wysokie topole zapewniają relaksujący cień dla kąpiących się. Popularnością cieszy się tutejsze drewniane molo, a także muzyka na żywo i imprezy w długie letnie noce.