Włoski region Toskania to region słynący z artystycznych perełek, wyjątkowej historii, pysznego wina, wysokiej jakości gastronomii i niezwykle efektownych krajobrazów. Miasteczka pełne renesansowych skarbów często powstawały już w czasach etruskich lub rzymskich, piękne pałace świadczą o ogromnym bogactwie regionu, a średniowieczne ratusze pokazują starożytną tradycję demokracji i samorządności. Renesans, jako ruch kulturalny i historyczny, pojawił się pod koniec XIV wieku w Toskanii, a konkretnie we Florencji, w duchu powrotu do starożytnych tradycji artystycznych i humanistycznych, zwiastując tym samym koniec średniowiecza i początek epoki nowożytnej.
Żaden turysta odwiedzający ten region nie powinien pominąć miejsca narodzin renesansu, historycznego fenomenu i kamienia milowego w dziejach Europy, a więc odwiedzić stolicę Toskanii, Florencję (Firenze), do dziś przyciągającą setki turystów Galerią Uffizi z największą kolekcją włoskiej sztuki renesansowej, urokliwym mostem Ponte Vecchio na rzece Arno ze sklepami złotniczymi, baptysterium, gotyckim Kościołem Santa Croce, posągami Michała Anioła i Celliniego oraz innymi zabytkami światowej sławy.
Można również zasmakować malowniczych krajobrazów Toskanii ze średniowiecznymi posiadłościami z rozległymi winnicami (najsłynniejsze czerwone wina to Chianti i Brunello di Montalcino, a białe to Vernaccia di San Gimignano) i spróbować poczuć atmosferę wyjątkowych małych średniowiecznych miasteczek, takich jak Certaldo Boccaccia czy San Gimignano, wnoszących się w oddali poprzez kanciaste wieże tamtejszych średniowiecznych pałaców. Niewiele jest miejsc w Europie, gdzie agroturystyka jest tak atrakcyjna jak w Toskanii – trafiając na jedno z wielu tutejszych gospodarstw, bez widoku na dzisiejsze osiągnięcia naszej cywilizacji na horyzoncie, łatwo popaść w złudzenie podróży w czasie.
Jednocześnie Toskania jest regionem niezwykle zróżnicowanym geograficznie – pod szczytami Apeninów w pobliżu Florencji aż do kwietnia można jeździć na nartach, a na oddalonym o godzinę jazdy wybrzeżu Morza Tyrreńskiego w tym samym czasie można się opalać w ciepłych promieniach słońca pod palmami.
Jeśli wizyta w Toskanii zachęci Was do dokładniejszego eksplorowania tej krainy, to wiedzcie, że cały region jest wyjątkową skarbnicą architektonicznych i artystycznych perełek, niezależnie od tego, czy odwiedzicie Luccę, z jej historycznym centrum zamkniętym starożytnymi murami, czy Pizę, która w średniowieczu potrafiła wykorzystać zamorskie podróże w celu wzbogacenia zarówno swojego miejskiego skarbca, jak i architektury, czego dowodem są budowle w centrum miasta, z których najsłynniejsze to Krzywa Wieża na Campo dei Miracoli (Plac Cudów), Arezzo, jedno z najbogatszych miast Toskanii, Siena z Piazza del Campo w kształcie muszli, jednym z najpiękniejszych placów renesansowych w Europie, Pistoia, Volterra, Montecatini i niezliczone inne. Toskania to zarówno ożywająca historia, jak i piękno i harmonia, która jest tu wszechobecną częścią codziennego życia.
W czasach starożytnych tereny dzisiejszej Toskanii zostały zasiedlone przez artystycznych Etrusków (po łacinie Tusci), którzy stworzyli zaawansowaną cywilizację i nazwali ją Etrurią. Etruria nie była jednak jednolitym państwem, a jedynie konfederacją miast. Szczyt swojej potęgi osiągnęła w VI wieku p.n.e., kiedy kontrolowała znaczną część północnej i środkowej Italii (w tym Rzym), a także Kampanię z centrum w Neapolu. Etruskowie rywalizowali z Grekami i Kartagińczykami, a po najazdach celtyckich w V-VI w. p.n.e. zostali ostatecznie zdominowani przez założony przez siebie Rzym. Następnie terytorium dostało się pod panowanie imperium Ostrogotów, Bizancjum i Lombardów. W czasie ich panowania Toskania rozpadła się na kilka księstw i domen. Po upadku Królestwa Langobardów w 774 roku Karol Wielki utworzył Margrabstwo Toskanii z centrum w Lucca, które było częścią Królestwa Włoch.
W latach 1027-1031 Toskanię do swoich terytoriów zaanektował najpotężniejszy wówczas człowiek w Italii, margrabia Bonifacy II, hrabia Modeny, Reggio, Mantui i Ferrary, z rodu hrabiów Canossy. Po śmierci margrabiny Matyldy w 1115 roku, Państwo Kościelne rościło sobie prawo do tego terytorium, co prowadziło do rywalizacji między zwolennikami cesarza i papieża. Jednak w ciągu XII wieku duże wspólnoty miejskie (Florencja, Lucca, Arezzo, Piza, Siena, Pistoia itd.) uzyskały niezależność i podzieliły terytorium.
Stopniowo największą władzę zdobyła Florencja, pod władzą rodziny Medyceuszy, która w XIV i XV wieku opanowała większość Toskanii. Republika miejska została przekształcona za czasów Medyceuszy w Księstwo Toskanii (1531), które później stało się wielkim księstwem (1569). W okresie republiki, a zwłaszcza za czasów Medyceuszy, miasto przeżywało wielki rozkwit kulturalny. W XV wieku Florencja stała się kolebką renesansu i ważnym ośrodkiem kulturalnym północnych Włoch. Medyceusze rządzili Wielkim Księstwem Toskanii aż do wygaśnięcia rodu po mieczu w 1737 roku.
W 1865 Florencja została stolicą Włoch (a dialekt toskański stał się formą pisaną języka włoskiego, języka nowo powstałego Królestwa Włoch), ale w 1871 stolicę przeniesiono do Rzymu.
Pod koniec II wojny światowej w 1944 r. wycofujące się wojska niemieckie zniszczyły wszystkie florenckie mosty oprócz Ponte Vecchio. W 1966 roku Florencję nawiedziły niszczycielskie powodzie. Od 1982 roku historyczne centrum Florencji znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Plaże na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego w regionie Toskanii są bardzo zróżnicowane.
W rejonach Calambrone, Donoratico, Marina di Castagnetto czy Albinia, plaże składają się z drobnego, jasnego piasku. Woda może czasami wydawać się mętna z powodu drobnego piasku, ale biologicznie i chemicznie jest czysta. Zejście do morza jest łagodne, odpowiednie zarówno dla dzieci jak i osób niepływających, nie ma żadnych zagrożeń i niebezpiecznych zwierząt w morzu. Są tu zarówno plaże płatne, świadczące szereg usług, jak i bezpłatne, bez żadnych usług.
Miłośników skalistych klifów zachwyci surowy półwysep Monte Argentario.
Plzeň, Rozvadov, München, Innsbruck, Brenner, Verona, Modena, Bologna, Firenze, Empoli, Cecina, Donoratico nebo Bologna, Firenze, Siena, Grosseto, Albinia
České Budějovice, Dolní Dvořiště, Linz, Salzburg, Innsbruck, Brenner, Verona, Modena, Bologna, Firenze, Empoli, Cecina, Donoratico nebo Bologna, Firenze, Siena, Grosseto, Albinia
Brno, Mikulov, Wien, Graz, Villach, Udine, Padova, Bologna, Firenze, Empoli, Cecina, Donoratico nebo Bologna, Firenze, Siena, Grosseto, Albinia